تحلیل ریسک وقوع زلزله در پروژه‌های ساخت برای نقاط مختلف ایران با استفاده از رگرسیون‌های درجه دوم و خطی G‌L‌S و کمک از تست‌های آماری و مدل آماری پواسن

در این نوشتار برای هر پروژه‌ی ساختمانیِ واقع در مناطق بیست‌گانه‌ی زلزله‌خیز ایران ــ در مرحله‌ی طرح، یا در زمان اجراء و حتی برای یک پروژه‌ی پایان یافته ــ عددی به‌عنوان ضریب ریسک پروژه برای احتمال وقوع زلزله‌یی خاص در طول زمان بهره‌برداری از آن پروژه به‌دست می‌آید. برای یافتن این عدد برای هرکدام از مناطق فوق، از رابطه‌ی خطی گوتنبرگـریشتر برای مرتبط کردن بزرگی زلزله و تعداد زلزله‌های با بزرگی برابر و بزرگ‌تر از مقداری خاص، و همچنین برای به‌دست آوردن معادله‌ی خط مذکور از رگرسیون خطی کلاسیک استفاده شده است. از آزمون‌هایی برای بررسی ناهمسانی واریانس‌ها و وجود خود همبستگی در مورد داده‌های موجود استفاده شده که این دو خصلت در تعیین معادلات یک خط توسط رگرسیون خطی کلاسیک در نظر گرفته نشده‌اند. در صورت وجود هرکدام از دو خصلت، از طریق راه‌های درمانیِ مربوط به هریک، که به‌نام رگرسیون G‌L‌S خوانده می‌شود، بهترین خط رگرسیون برای رابطه‌ی گوتنبرگـریشتر محاسبه شده است. همچنین رابطه‌ی بزرگی زلزله و تعداد آن به‌صورت یک معادله‌ی درجه دوم نیز مورد بررسی قرار گرفته است. با استفاده از توزیع آماری پواسن و با داشتن زلزله‌ی طرح پروژه و مدت بهره‌برداری از پروژه که با همان مفاهیم پارامترهای بزرگی زلزله و دوره بازگشت زلزله در معادلات به‌کار گرفته می‌شوند، می‌توان پارامتر سوم که همان ریسک زلزله طرح است را برای پروژه ساخت خاص در محلی خاص و برای مدت بهره برداری مد نظر از آن پروژه محاسبه کرد. این نوشتار در راستای دانش مهندسی مدیریت ساخت به نگارش در آمده است.